حمام و باغ فین کاشان
باغ فین در انتهای خیابان امیرکبیر فعلی و درکنار چشمه سلیمانیه قرار دارد و نسبت به بقیه شهر دارای هوای مطبوع تر و خنک‌تری است. محوطه پر دارو درخت باغ و شلوغی آن و سایه درختان سربه فلک کشیده خیابان امیرکبیر ، این منطقه را به تافته جدا بافته‌ای از شهر تبدیل کرده است. وجود آب و درخت در کنار بنای باشکوه باغ، زیبایی خاصی به آن بخشیده که همینکه در حیاطش راه بروی از آنهمه رخوت و سکونی که در آن حاکم است، به وجد می‌آیی. باغ فین کاشان ۵۷۹ اصله درخت سرو و ۱۱ اصله درخت چنار دارد، درختانی که از عمر هر کدام بیشتر از۱۰۰ تا ۴۷۰ سال می‌گذرد حمام فین در قسمت جنوبی باغ قرار دارد، جایی که میرزا تقی خان امیرکبیر، صدراعظم ناصرالدین شاه در خلوتش به قتل رسید و به همین دلیل به یکی از تماشایی ترین حمام‌های ایران بدل شد.
باغ فین یکی از مهمترین نمونه باغ‌های ایرانی است که همچنان زنده و پابرجاست. همچنین این باغ به خوبی روش ایجاد منظر فرهنگی را معرفی می کند. بناهای این باغ شامل سر درب ورودی و برج و باروی آن، شتر گلوی صفوی در میانه باغ، شتر گلوی فتح علی شاهی و اتاق شاه نشین در جنوب خاوری باغ، موزه در باختر باغ و حمام های کوچک و بزرگ و کتابخانه در خاور باغ می شود.همچنین کوشک قاجاری در باغ فین کاشان با نقاشی های زیبای سقفی و دیواری نیز در انتهای باغ و خارج از محور تقارن باغ واقع است. حمام سلطنتی، موزه ملی، خلوت کریمخانی و اتاق شاه‌نشین بناهایی هستند که پس از دوران صفویه به ابنیه باغ افزوده شده اند.
برخی منابع تاریخی قدمت این باغ را به دوران سلطنت آل‌بویه می رسانند. به هرحال ساختمان باغ فین فعلی به دوران شاه عباس اول نسبت داده شده است و میراث فرهنگی ایران طراح باغ را غیاث الدین جمشید کاشانی می داند. با این وجود منابع دانشگاهی طراح باغ را شیخ بهایی معرفی می کنند. این اثر در تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۱۴ با شماره ثبت ۲۳۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و کار ثبت جهانی این اثر که از سال ۲۰۰۷ میلادی آغاز شده بود، چندین سال به طول انجامید و سرانجام در زمستان ۱۳۸۹، مرحله اول ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی یونسکو به انجام رسید.